செம்பொருள் யார் ?

செம்பொருள்   -    குறள் 358    ---  kural 358

​

பிறப்பென்னும் பேதைமை நீங்கச் சிறப்பென்னும்
செம்பொருள் காண்பது அறிவு

​

குறள 358 மெய்யுணர்தல் என்ற அதிகாரத்தின் கீழ் வருகிறது மெய் உணர்தல் என்றால் உண்மையான தெய்வத்தைப் பற்றி அதாவது மெய் தெய்வத்தைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள உதவும் அதிகாரம் ஆகும்.  

திருவள்ளுவர் கூரும் பொருள் என்பது  தெய்வத்தையே குறிக்கிறது அதாவது உலகப் பொருளைப் பற்றிக் குறிப்பிடவில்லை என்பதை அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

​

திருவள்ளுவர் தனது குறள் 358 ல் செம்பொருள் என்ற வார்த்தையை உபயோகித்துள்ளார், அந்த செம்பொருள் என்பதற்கு அர்த்தத்தை நாம் ஆராய்ந்து பார்க்கவேண்டும்.

​

செம்பொருள் என்பதற்குச் செவ்விய பொருள் அல்லது செம்மையான பொருள் எனக் கூறப்படுகிறது அது சரியல்ல என்பதை ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும்.

​

இந்த குறளுக்கு எழுதியவர்களில் புலவர் மு வரதராசன் அவர்கள் ஒருவர் மட்டும் இந்த குறளுக்கு விளக்கம் எழுதும் போது முத்தி நிலைக்குக் காரணமான செம்பொருளைக் காண்பது மெய்யுணர்வு என எழுதுகிறார். ஆனாலும் அந்த செம்பொருள் என்ன என்பதை விளக்கமாக எழுதவில்லை.

​

(மு வரதராசன்):    பிறவி துன்பத்திற்குக் காரணமான அறியாமை நீங்குமாறு, முத்தி என்னும் சிறந்த நிலைக்குக் காரணமான செம்பொருளைக் காண்பதே மெய்யுணர்வு.

 

செம்பொருள்  ( செம் + பொருள் )

செம் என்ற வார்த்தை சிவந்த என்பதையே குறிக்கிறது உதாரணமாகச் செம்மண் என்றால் சிவப்பு மண் ஆகும். ஒத்த வார்த்தைகள் செம்மறி, செம்பொருள்

பொருள் என்றால் தெய்வத்தைக் குறிக்கிறது உதாரணமாக தெய்வத்தைப் பரம்பொருள் என அழைப்பது வழக்கம்.

செம்பொருள் என்றால் சிலுவையில் இரத்தம் சிந்தி சிவந்து போன தெய்வம் ஆகும்.

திருவள்ளுவர் தனது குறள் 91 இல் செம்பொருள் என்ற வார்த்தையை உபயோகப்படுத்தி உள்ளதை கவனிக்க வேண்டும். மேலும் மெய்யுணர்தல் அதிகாரம் முழுவதும் செம்பொருளாகிய தெய்வத்தைக் குறித்தே எழுதியுள்ளார்.

 

மலர் என்பதின் அர்த்தம் நாம் ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும், மலர் என்ற வார்த்தை உபயோகப் படுத்தப்பட்டுள்ள இடங்களை பார்ப்போம்.  செம்மலர், கொய் மலர், மலர் மிசை ஏகினான் என்ற மூன்று வார்த்தைகள் சைவசித்தாந்தம் மற்றும் திருக்குறளில் உபயோகப் படுத்த பட்டுள்ளன அவைகளின் அர்த்தத்தை பார்ப்போம்

 

செம்மலர்

மெய்கண்டார் தனது சிவஞான போதகம் பன்னிரண்டாம் சூத்திரத்தில் செம்மலர் நோந்தாள் என்ற வார்த்தையை உபயோகப் படுத்தியுள்ளார்

​

செம்மலர் நோன்றாள் சேரல் ஒட்டா
அம்மலங் கழீஇ அன்பரொடு மரீஇ
மாலற நேயமும் மலிந்தவர் வேடமும்
ஆலயந் தானும் அரனெனத் தொழுமே .

​

செம்மலர் = சிவந்து + மலர் போல் மலர்ந்த

அதாவது செம்மலர் என்பது இரத்தம் சிந்தி மரித்து அலர்ந்த மலர் போல உயிர்த்த தெய்வத்தைக் குறிப்பிடுகிறது.

 

விளக்கம்

செம்மலர்   நோன்றாள்    சேரல் ஒட்டா

இரத்தம் சிந்தி மரித்து அலர்ந்த மலர் போல உயிர்த்து அதாவது மன்னுயிர்க்காகத் தன்னுயிர் கொடுத்து சிலுவையில் தவமாகிய நோன்பினை கடைப்பிடித்து நின்ற தெய்வத்தின் திருவடிகளைச்  சேர்ந்து வணங்க வேண்டும். அப்படி நாம் வணங்கும் போது தெய்வத்தைச் சேரவிடாமல் தடுத்து நின்ற கொடிய பாவம் கழுவப்பட்டு நமக்காக மரித்த அன்பான தெய்வத்தோடு இணைக்கப்படுகிறோம்.

​

அம்மலங் கழீஇ     அன்பரொடு மரீஇ
அப்படி இனைக்கப்படுவதால் நம்முடைய பாவத்தினால் உண்டான மயக்க நிலமை முற்றிலும் நீக்கப்பட்டு நமது உள்ளத்தில் அதாவது நமது ஆன்மாவில் தெய்வத்தின் அன்பு உண்டாகிறது.

 

மாலற  நேயமும் மலிந்து  அவர் வேடமும்

அப்படி தெய்வத்தின் அன்பினால் நாம் நிரப்பப்படும் போது நம்முடைய பழைய சாயல் அதாவது பாவ மனிதன் மாறி புதிய சாயல் அதாவது இரத்தம் சிந்தி நமக்காக மரித்த தெய்வத்தின் சாயலாக இந்த பூமியில் வாழ்வோம்.

 

ஆலயந் தானும்   அரன் எனத்   தொழுமே .

அப்படி தெய்வத்தின் சாயலாக நாம் மாறும்  போது நமது பாவங்களை உடைத்து நீக்குகிற தெய்வம் வாழும் ஆலயமாக நமது உள்ளம் பரிசுத்தமாக மாறுகிறது.

 

இதையே திருமந்திரம் #1823 நமது உள்ளமே பெரிய கோயில் எனக் குறிப்பிடுகிறது.

​

உள்ளம் பெருங்கோயில், ஊன் உடம்பு ஆலயம்,
வள்ளல் பிரானார்க்கு வாய் கோபுர வாசல்,
தெள்ளத் தெளிந்தார்க்குச் சீவன் சிவலிங்கம்
கள்ளப் புலன் ஐந்தும் காளா மணிவிளக்கு

 

செம் என்றால் இரத்தம் சிந்திய என அர்த்தம், மலர் என்றால் மலர் போல் மலர்ந்த அல்லது அலர்ந்த அல்லது உயிர்த்த என அர்த்தம் ஆகும்

 

கொய்மலர்

இந்த பாடல் சைவ சித்தாந்தத்தில் 6வது திருமறையில் 98 பொது வில் 1வது பாடலாக அமைந்துள்ளது.

 

நாமார்க்குங் குடியல்லோம் நமனை யஞ்சோம்
நரகத்தி லிடர்ப்படோம் நடலை யில்லோம்
ஏமாப்போம் பிணியறியோம் பணிவோ மல்லோம்
இன்பமே யெந்நாளுந் துன்ப மில்லை
தாமார்க்குங் குடியல்லாத் தன்மை யான
சங்கரன்நற் சங்கவெண் குழையோர் காதிற்
கோமாற்கே நாமென்றும் மீளா ஆளாய்க்
கொய்ம்மலர்ச்சே வடிஇணையே குறுகி னோமே

 

இந்த பாடலில் கொய் மலர் சேவடி என்ற வார்த்தை உபயோகப் படுத்தப்பட்டுள்ளது

கொய் என்றால் கிள்ளி அல்லது பிடுங்கி வெட்டி எடுக்கப்பட்ட என அர்த்தம்

மலர் என்றால் மலர் போல் மலர்ந்த அல்லது அலர்ந்த அல்லது உயிர்த்த என அர்த்தம் ஆகும்

இந்த பூமியில் இருந்து கொய்யப்பட்டு (கொல்லப்பட்டு) அலர்ந்தமலர் போன்று உயிர்த்தெழுந்தவனுடைய சேவடியை வணங்குவதைக் குறிப்பிடுகிறது.

 

மலர் மிசை ஏகினான்

 

திருவள்ளுவர் தனது திருக்குறள் பாடல் 3 இல் மலர் மிசை ஏகினான் என்ற வார்த்தையை உபயோகப் படுத்தியுள்ளார்

மலர் என்றால் மலர் போல் மலர்ந்த அல்லது அலர்ந்த அல்லது உயிர்த்த என அர்த்தம் ஆகும்

மிசை என்பது வானத்தை குறிக்கிறது அதாவது பரலோகத்தைக் குறிக்கிறது.

ஏகினான் என்றால் ஏறிச்சென்றவர் என அர்த்தம் அதாவது உயிர்த்தெழுந்தவர் ஆகும்

 

குறள் 3    kural 3

 மலர்மிசை ஏகினான் மாணடி சேர்ந்தார்

நிலமிசை நீடுவாழ்வார்.

 

மலர்ந்து அல்லது உயிர்த்து வானம் (HEAVEN)  சென்று இருப்பவனாகிய கடவுளின் மாண்பு மிக்க பாதங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் இந்த பூமியில் இன்பமான வாழ்வையும், பரலோக வீட்டின் நித்திய பேரின்ப வாழ்வையும் பெறுவர்

  

செம்மறி

செம் என்ற வார்த்தை இரத்தத்தைக் குறிக்கிறது, மறி என்றால் ஆட்டுக்குட்டி என்று அர்த்தம். செம்மறி என்றால் இரத்தம் சிந்திய ஆட்டுக்குட்டி எனப்படும்.

செம்மறி என்றால் ஆவிஸ் ஏரீஸ் என்னும் இனத்தையே குறிக்கிறது. ஆங்கிலத்தில் Sheep, Ovis aries, என அழைக்கப்படுகிறது. தமிழில் செம்மறி என்ற வார்த்தை  sheep என்ற ஆட்டுக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு காரணப் பெயர் ஆகும்.

பரிசுத்த வேதாகமத்தில் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு ஆட்டுக்குட்டியானவர் எனப் பெயர் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது

அவர் நெருக்கப்பட்டும் ஒடுக்கப்பட்டும் இருந்தார், ஆனாலும் தம்முடைய வாயை அவர் திறக்கவில்லை; அடிக்கப்படும்படி கொண்டுபோகப்படுகிற ஒரு ஆட்டுக் குட்டியைப்போலவும்,  தன்னை மயிர்கத்தரிக்கிறவனுக்கு முன்பாகச் சத்தமிடாதிருக்கிற ஆட்டைப்போலவும், அவர் தம்முடைய வாயைத் திறவாதிருந்தார்.    ஏசாயா 53:7

​

​

​

​

​

​

 

இதுவரை செம்பொருள் என்றால் என்ன என்று பார்த்தோம் இனி குறள் 358 இன் அர்த்தம் என்ன என்று பார்ப்போம்

 

குறள் 358    kural 358

பிறப்பென்னும் பேதைமை நீங்கச் சிறப்பென்னும்
செம்பொருள் காண்பது அறிவு

 

பிறப்பென்னும்   = இந்த பூமியில் மனிதனாக பிறந்த

பேதைமை  நீங்கச்   = அறியாமை நீங்க          

சிறப்பென்னும்   =   முத்தி ( மோட்ச ) நிலைக்குக் காரணமான

செம்பொருள்   = சிலுவையில் இரத்தம் சிந்தி மரித்து உயிர்த்த தெய்வம்

காண்பது அறிவு  = அவரைக் கண்டுபிடித்தல் உண்மையான அறிவு

​

விளக்கம்

ஒருவன் இந்த பூமியில் பிறந்து, வளரும் போது இருவகையான பாவம் உள்ளவனாகவே இருக்கிறான். ஒன்று தான் செய்கின்ற பாவம் (கர்ம பாவம்) இரண்டு மூதாதையர் வழிப் பாவம் (ஜென்ம பாவம்). அப்படி வாழும் மனிதனின் அறியாமையாகிய பாவம் மற்றும் சாபம் நீங்க, அவன் இந்த பூமியில் வாழும் போதே  மனிதக்குல மீட்புக்காகச் சிலுவையில் இரத்தம் சிந்தி மரித்து, உயிர்த்து, பரலோகம் சென்ற சிறப்பென்னும் செம்பொருளாகிய தெய்வத்தைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து வணங்கி அவரைப்போல் வாழ்தல் உண்மையான அறிவு ஆகும்.

அப்படிப்பட்ட ஒரு மனிதன் தெய்வத்தைப் போலப் பரலோக வாழ்க்கையைப் பெற்றுக் கொள்வது நிச்சயம்.

 

பரிசுத்த வேதாகமம்

கர்த்தராகிய தம்மை அவர்கள் தடவியாகிலும் கண்டுபிடிக்கத் தக்கதாகத் தம்மைத் தேடும்படிக்கு அப்படிச் செய்தார்; அவர் நம்மில் ஒருவருக்கும் தூரமானவரல்லவே. அப் 17:27